Αθήνα, 5 Απριλίου 2017
Αρ. Πρωτ. Σ.Ε.ΤΕΕ : 3136

 

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΑΠΕΧΟΥΜΕ
ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η αξιολόγηση προωθείται στο πλαίσιο της συνολικής αναδιάρθρωσης του κράτους και των εργασιακών σχέσεων στο εσωτερικό του, που είναι προαπαιτούμενα όλων των μνημονίων και εφαρμόζεται απαρέγκλιτα από όλες τις υποταγμένες σε ΕΕ και ΔΝΤ κυβερνήσεις έτσι και από την σημερινή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Το ζήτημα της αξιολόγησης δεν είναι ούτε καινούργιο, ούτε ξεκομμένο από τις υπόλοιπες πλευρές που σχετίζονται με τη δουλειά μας, τους όρους εργασίας μας, τη λειτουργία της υπηρεσίας μας, την οργάνωσή της, τις αρμοδιότητες και τις στοχεύσεις που έχουν ανατεθεί στο ΤΕΕ.

Μπορεί να αποτυπώνεται κάθε φορά σε ξεχωριστό νόμο, όμως δεν είναι ξεκομμένο από το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο, που μας αφορά και που διέπει τη λειτουργία των υπηρεσιών μας, ένα πλαίσιο που γενικότερα καθορίζεται από την εκάστοτε εφαρμοζόμενη πολιτική και όχι με όποια εφαρμογή ο καθένας θέλει να φαντάζεται.

Δεν είναι ένα απλά τεχνοκρατικό ή διαδικαστικό ζήτημα, αποσυνδεμένο από τη στόχευση κάθε κυβέρνησης για να λειτουργήσει το Δημόσιο, ως «επιτελικό», «μικρό», στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων (εκχώρηση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα, είσοδος κι επέκταση των εργολάβων στις δημόσιες υπηρεσίες κ.α.). Έχει συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο, όπως εξάλλου έχει και η αξιολόγηση …

Η αξιολόγηση δεν μπορεί να προσεγγίζεται μεμονωμένα από την συνολική ασκηθείσα πολιτική. Έτσι όταν εξετάζουμε τον ν.4369/2016 της αξιολόγησης, οφείλουμε να διαβάζουμε και μια σειρά άλλους νόμους που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται π.χ. μισθολόγιο (ν.4354/2015), κινητικότητα (ν.4440/2016), υπαλληλικός κώδικας (ν.3528/2007), οργανογράμματα (ν. 4178/2013), απαγόρευση προσλήψεων, δημοσιονομική πολιτική κ.λπ. και να βλέπουμε συνολικά που οδηγεί.

Συγκεκριμένα:

• Με το άρθρο 12 του μισθολογίου συνδέεται η αξιολόγηση με την μισθολογική εξέλιξη, αφού παρέχεται στους «άριστους» επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο.
• Με το ίδιο άρθρο επίσης μετά από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις (που κρίνουν τον εργαζόμενο «ανεπαρκή ή ακατάλληλο») μπορεί να αναστέλλεται η «αυτόματη» μισθολογική εξέλιξη του υπαλλήλου.
• Με το άρθρο 17 συνδέεται η αμοιβή με την αξιολόγηση της θέσης εργασίας…( !!!), αφού ο κάθε φορέας θα μπορεί να βαθμολογεί και να αξιολογεί ως ιδιαίτερης σημασίας όποιες θέσεις εργασίας θέλει…

Εξάλλου και ο ίδιος ο Βερναρδάκης έλεγε στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχετικού νόμου: «ότι στο νέο μισθολόγιο αυτό που ψηφίστηκε το Δεκέμβριο περιλαμβάνονταν μελλοντικές προβλέψεις για τη σύνδεση της αξιολόγησης με μια ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη ή και με μια βαθμολογική εξέλιξη. Επιπλέον η νέα αρχιτεκτονική του βαθμολογίου συνδέεται οργανικά με την αξιολόγηση, αφού αυτή η καλή βαθμολογία επιφέρει ταχύτερη ανέλιξη στο σύστημα σταδιοδρομίας». (πρακτικά συνεδρίασης Βουλής 23-2-2016, σελ. 6304)

• Με το άρθρο 40 του Υπαλληλικού Κώδικα δεν μονιμοποιούνται οι υπάλληλοι που έχουν διανύσει τα δύο πρώτα έτη της δοκιμαστικής υπηρεσίας τους, εάν «υπάρχει δυσμενής έκθεση αξιολόγησης».
• Επίσης με τα άρθρα 83, 95 και 152του Υπαλληλικού Κώδικα ο μόνιμος υπάλληλος «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό (λόγω κακής αξιολόγησης), παραπέμπεται προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».

Με λίγα λόγια όποιος αξιολογείται και βαθμολογείται ως «ακατάλληλος» (0-24) απολύεται!!! Και μάλιστα η κυβέρνηση μέσα από την προβλεπόμενη Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης θα παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το λεγόμενο “συντελεστή διόρθωσης”. Δηλαδή θα μπορεί να βάζει, όποια «ποσοστά» θέλει, να αυξάνει ή να μειώνει τους άριστους, τους ανεπαρκείς, τους ακατάλληλους κλπ. Ποιος μας λέει ότι αυτό δεν θα οδηγήσει ακόμα και σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15%;

Τελικά προκύπτει ότι είναι σαθρό το επιχείρημα ότι η αξιολόγηση Βερναρδάκη είναι καλύτερη από του Μητσοτάκη αν λάβουμε υπόψη και την Έκθεση του ΣΕΒ 2016 ότι πρέπει να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι!! Η ουσία παραμένει ίδια.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

• Δεν μπορούμε να αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος, να φτάσουμε σε διαφορετικές αποδοχές ενώ έχουμε τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια, και μετά να αντιδράσουμε.
• Δεν μπορούμε να αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος και να δώσουμε την δυνατότητα στον κάθε Υπουργό να ξεχωρίζει κάποιες θέσεις εργασίας και να τις αμείβει καλύτερα ή να κατατάσσει τους υπαλλήλους σε καλύτερο βαθμό, και μετά να αντιδράσουμε.
• Δεν μπορούμε να περιμένουμε να φτάσουμε σε απολύσεις συναδέλφων μας, να περιμένουμε να ξεδιπλωθεί όλο το σενάριο, και μετά να αντιδράσουμε.

Για να γίνει λοιπόν πιο εύπεπτη φέτος η αξιολόγηση δεν θα πάρει υπόψη της, τις παλιές εκθέσεις αξιολόγησης, ούτε θα «μοριοδοτήσει» την στοχοθεσία.

Και μπορεί σε αρκετούς να μην είναι κατανοητό που θα αποσκοπεί η στοχοθεσία, όμως αν κοιτάξουν γύρω τους, θα δουν τη σύνδεση του «φοροεισπρακτικού» μηχανισμού με τη φοροληστεία, τη σύνδεση της λειτουργίας των νοσοκομείων με τα έσοδα από τους ασθενείς και τα «απογευματινά ιατρεία», τη σύνδεση της αξιολόγησης –στοχοθεσίας των νοσοκομειακών γιατρών με το πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμάκων, των ιατρικών εξετάσεων κλπ.

Πρέπει να περιμένουμε και τα «δικά μας» για να βγάλουμε συμπεράσματα, για το που πάει η δουλειά;

Οι παραπάνω πλευρές υφίστανται ανεξάρτητα αν οι προϊστάμενοι είναι με ανάθεση ή έχουν κριθεί, ανεξάρτητα αν είναι καλοί συνάδελφοι ή όχι. Είναι πλευρές που τα στελέχη της διοίκησης υποχρεώνονται να εφαρμόζουν. Στο παρελθόν βλέπαμε προϊσταμένους να βαθμολογούν συναδέλφους με χαμηλούς βαθμούς, επειδή είχαν «διαφορετική» άποψη σε διάφορα ζητήματα… Πάντοτε είχαμε χαμηλούς βαθμούς…, η διαφορά ήταν ότι η αξιολόγηση δεν συνδεόταν με την στοχοθεσία, δεν συνδεόταν με την βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη, καθώς και ότι η πολιτική των απολύσεων δεν ήταν στη πρώτη γραμμή…

Αλήθεια, πόσο αντικειμενικά μπορεί να αξιολογήσει ένας προϊστάμενος, όταν ξέρει ότι η βαθμολόγηση αυτή μπορεί να δώσει στον υπάλληλο προβάδισμα στην επόμενη κρίση προϊσταμένων. Ή από πότε το αποτέλεσμα μιας συνέντευξης είναι αντικειμενικά μετρήσιμο.

Το ερώτημα που θέτουν κάποιοι αν πρέπει να είμαστε υπέρ ή κατά της αξιολόγησης είναι υποκριτικό και ψευδεπίγραφο, γιατί την αποδεσμεύουν από το περιεχόμενο και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί, την αποδεσμεύουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Δεν είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο περιεχόμενο, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις που προωθούνται μέσω της αξιολόγησης. Η λεγόμενη αξιολόγηση συνδέεται με το χαρακτήρα του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Ας κοιτάξουμε στο φορέα μας:

Το ανθρώπινο δυναμικό έχει μειωθεί κατά πολύ, προσλήψεις δεν γίνονται, τα «παράλληλα καθήκοντα» στους συναδέλφους πάνε σύννεφο, Τμήματα και Διευθύνσεις υπολειτουργούν, οι λειτουργικές δαπάνες του ΤΕΕ συνεχώς σχοινοβατούν χωρίς καμία εξασφάλιση, οι μηχανικοί χαρατσώνονται για να έχουν πρόσβαση στο επάγγελμά τους και στις υπηρεσίες που το ΤΕΕ θα έπρεπε να παρέχει δωρεάν.

Η λεγόμενη αξιολόγηση δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών για τον λαό. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών.

Με τη λεγόμενη αξιολόγηση στοχεύουν στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, ώστε να ενισχυθεί η κερδοφορία τους. Οι οργανισμοί και η δομή τους, το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, η αξιολόγηση, η στοχοθεσία και η κινητικότητα αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, του νέου αναμορφωμένου αστικού κράτους.

Το τι αξιολόγηση έχουν στο μυαλό τους να κάνουν, φαίνεται κι απ’ το γεγονός ότι στελέχη κυβερνητικών και μη πολιτικών φορέων, δεν περνάει ούτε μια μέρα, που να μην καθυβρίζουν, να μην συκοφαντούν και να ντροπιάζουν τους δημοσίους υπαλλήλους συλλήβδην ως τεμπέληδες και κοπανατζήδες, να τους δείχνουν ως υπεύθυνους για τα χάλια των δημόσιων υπηρεσιών, αποσκοπώντας έτσι να κρύψουν τις δικές τους διαχρονικές ευθύνες.

Ως εργαζόμενοι δε συμβιβαζόμαστε και πολύ περισσότερο δεν επιβραβεύουμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Δεν λέμε ότι είμαστε ενάντια στον έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου. Όπως επίσης δε θεωρούμε, ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για τα προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες.

Δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όμως γι’ αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν.

Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Όμως, άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την αξιολόγηση, με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις.

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Έχουμε την πείρα, από την ακύρωση στη πράξη της αξιολόγησης Μητσοτάκη.

Μπορούμε και τώρα να τα καταφέρουμε.

Μπορούμε με τη δράση μας να μπλοκάρουμε την αξιολόγηση του νόμου Βερναρδάκη.

 

 

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΔΕΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ ΚΕΝΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ

ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ

 

Το Δ.Σ Συλλόγου Εργαζομένων ΤΕΕ

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΑΠΟΦΑΣΗΣ 3136/2017-04-05 του Δ.Σ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ